بررسی مقوله عمر کشان و فحش و سب دشمنان اهل بیت(ع) و نظر قرآن و ا

ولاتسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیرعلم کذلک زینا لکل امه عملهم ثم الی ربهم مرجعهم فینبئهم بما کانوا یعلمون.(سوره انعام آیه 108)

و(شما مومنان) به آنچه مشرکان غیر از خدا می خوانند دشنام ندهید تا مبادا آنها از روی ظلم و جهالت خدا را دشنام دهند، این چنین ما عمل هر قومی را در نظرشان زینت داده ایم، سپس بازگشت آنان به سوی پروردگارشان است و خدا آنان را به کردارشان آگاه می سازد.

در کافی از امام صادق(ع) در حدیث طولانی نقل می کند که فرمود: مبادا دشمنان خدا را ناسزا گوئید، که آنان نیز از روی ظلم و جهل  خدا را سب می کنند و ناسزا می گویند.(کافی کلینی ج 8 ص 7 سطر 14، رساله ابی عبدالله(ع) الی جماعه الشیعه)

و عیاشی از امام صادق(ع) نقل می کند که در جواب سوال از معنی این آیه فرمود:« آیا احدی را دیده اید که خدا را سب کند؟ عرض شد نه، چگونه این امر محقق می شود؟ فرمود: کسی که ولی خدا را {مانند امامان(ع)} سب کند، به تحقیق  خدا را سب کرده است.»(تفسیر عیاشی ج 1 ص 373-374 ح80)

و در کتاب اعتقادات صدوق(ره) از امام صادق(ع) نقل می کند که در محضر حضرت گفته شد: ما در مسجد مردی را می بینیم که به طور آشکارا دشمنان شما را سب می کند و به آنان ناسزا می گوید، حضرت فرمود:«اجر و پاداشی ندارد و خدا او را لعنت کند، او در واقع متعرض ما شده است، خداوند می فرماید: کسانی که غیر خدا را می خوانند و عبادت می کنند سب نکنید و ناسزا نگویید.»

جناب صدوق در ادامه می نویسد و امام صادق(ع) در تفسیر و بیان این آیه فرمود: آنها را سب نکنید و ناسزا نگوئید چرا که آنها نیز علیه شما سب خواهند کرد و ناسزا خواهند گفت و فرمود: هرکس ولی خدا را سب کند به تحقیق خدا را سب کرده است.(الاعتقادات فی دین الامامیه ص 82 باب 39، الاعتقاد فی التقیه)

نبی اکرم(ص) خطاب به علی(ع) فرمود:« یاعلی، هرکس تو را سب کند به تحقیق مرا سب کرده، و هرکس مرا سب کند خدا را سب کرده است، وکسی که خدا را سب {وناسزا} کند، خداوند او را با اردنگی و به رو در جهنم می اندازد.»

کذلک زینا لکل امه عملهم : اینچنین اعمال هر امتی را زینت می دهیم و در خیر و خوبی و در شر و بدی.(گفته شده یعنی مانند آن تزئین و آراستن، ما برای هر امتی از امتها اعمالشان را زیبا و پسندیده جلوه دادیم، یعنی آنها و اعمالشان را آزاد و به حال خود گذاشتیم و مانع اعمال نشدیم تا اینکه اعمال زشت خود را حسن و زیبا تصور کنند، و تعمیم دادن حکم و موضوع همانطور که ما انجام دادیم اظهر و به حقیقت و صحت و درستی نزدیکتر است، این سخن از جناب مصنف{مرحوم فیض(قدس سره)} می باشد.)

و جناب قمی می نویسد: بعد از امتحان و در بوته آزمایش گذاردن آنها و ورود آنها در آن، لذا آن را به نفس و ذات مقدس خود نسبت می دهد و دلیل بر آن کارهای گذشته آنها است و می فرماید: ثم الی ربهم مرجعهم فینبئهم بما کانوا یعملون: سپس بازگشت آنان به سوی خداست پس با محاسبه و حسابرسی و مجازات و کیفر دادن به آنان خبر می دهد از آنچه انجام می دهند{ از سب و ناسزا به دشمنان خدا و اهل بیت که سبب و تحریک کردن آنان به ناسزا گفتن به اولیاء خدا یعنی اهل بیت و تعرض به ایشان و دوستان ایشان از سوی دشمنان می شوند.}(تفسیرقمی ج 1 ص 213)

و قول قمی و تفسیر عیاشی این امتحانی است مرایشان را توضیح: آنچه می شود گفت در حال حاضر اهل بیت(ع) و شیعه ایشان دشمنانی دارند مانند فرقه ضاله وهابیت که شیعه کشی را ثواب می دانند و دیگر فرقه های مختلف انحرافی .

حال که ما آشکارا علیه آنها اقداماتی چون مراسم عمر کشان انجام می دهیم آنها نیز جری شده و تعصبات آنها باعث می گردد علیه تشیع و شیعه اقداماتی نمایند و فلان جای از سرزمین اسلامی عکس العمل هایی انجام داده و شیعیان را مورد شتم، ضرب و جرح و کشتار قرار دهند و یکی از دلایل آن اعمال ماست که با آشکار کردن لعن علیه آنها در عصری که امامان معصوم(ع) دستور و سفارش به تقیه نموده اند که انشاء الله با ظهور سرور و آقایمان حضرت بقیه الله الاعظم(ارواحنا فداه) این تقیه برداشته خواهد شد.

پس بیایید قدری در اعمال خود بیندیشیم که فرموده اند هرکس عملی بدون علم انجام دهد او را به هلاکت می کشاند، مگر پیامبر اکرم(ص) نفرمود: که دوچیز گرانبها بین شما به یادگار می گذارم، کتاب خدا و اهل بیتم مادام به آن دو تمسک جوئید تا کنار حوض کوثر بر من وارد شوید. مگر ما نباید مطیع دین باشیم و به علم به این دو عمل کنیم، نه آنکه مطاع باشیم و دین را به نظر خود تفسیر کنیم و خدای ناکرده بدعت گذار باشیم.(فتدبر)

آیت الله محمدتقی بهجت(ره) درباره برخی رفتارها به نام عیدالزهرا(عمرکشان) فرمودند: چه بسا... این کارها موجب اذیت و آزار و یا قتل شیعیانی که در بلاد و کشورهای دیگر در اقلیت هستند گردد، در اینصورت اگر یک قطره خون از آنها ریخته شود ما سبب آن و یا شریک جرم خواهیم بود. آیت الله بهجت بر ضرورت دقت شیعیان در گفتار و رفتار تاکید کرد که مبادا موجب تحریک اهل سنت شود و بسیار بر تقیه عملی و قولی تاکید می کردند اما تقیه و تزلزل قلبی را حرام می دانستند.(درمحضر آیت الله بهجت، نوشته محمدحسین رخشاد، ص 138 نکته شماره 198)